🍹 Rekord Świata Na 25 Metrów Kraulem

38-letni Nicholas Santos poprawił rekord świata na 50 metrów stylem motylkowym podczas trzeciego dnia zawodów Pucharu Świata 2018 na krótkim basenie w Budapeszcie. Najlepszy wynik w historii Bieg na 400 m przez płotki. Bieg na 400 metrów przez płotki – jedna z biegowych konkurencji lekkoatletycznych, bieg płotkarski rozgrywany na otwartym stadionie zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet. Zawodnicy muszą pokonać 10 płotków rozmieszczonych równomiernie na dystansie równym jednemu okrążeniu stadionu. Mężczyźni Gra w „Małysza”, czyli „Deluxe Ski Jump 2” świeciła szczyt swojej popularności pod koniec lat 90. Teraz wraca dzięki Polakowi, który pobił 20-letni rekord gry. 301,5 metra na fikcyjnej skoczni narciarskiej w Australii poleciał Adam Bałdyga, pseudonim AdikAB. W ten sposób pobił rekord skoczni z 2002 roku. Pierwszego dnia mistrzostw Europy 2018 w pływaniu w Glasgow rozegrano cztery finały. Trzecie miejsce zajęła polska sztafeta 4x100 metrów kraulem. Przykładowo 8 x 50 (25 NN dow + 25 dow) 10-15 s. p. W ten sposób łatwiej jest mi przełożyć pozycję nad którą pracuję przy nogach, na pływanie całym kraulem. Zdecydowanie rzadziej pływamy nogi do kraula z deską, z tego względu, że łatwo zrobić to źle – rozluźnić się, położyć pasywnie na desce oraz zgubić ramę. Fenomenalny skok Riibera na skoczni w Ruce. To 66 metrów dalej od Stocha, który w niedzielę skoczył zaledwie 87,5 metra. Skok Stocha z kwalifikacji do niedzielnego konkursu w Ruce. Nieoficjalnie Riiber pobił rekord skoczni, który od 27 listopada zeszłego roku dzierży Halvor Egner Granerud. Zdobywca Kryształowej Kuli skoczył wówczas Chiński pływak Sun Yang, trzykrotny mistrz olimpijski w pływaniu, zdobył na mistrzostwach świata w Gwangju swój drugi złoty medal. W sumie to jego 11. triumf w imprezie tej rangi. Tyle tylko, że to postać wielce kontrowersyjna. Zawodnikowi grozi bowiem nawet dożywotnia dyskwalifikacja. Podczas rozegranych dzisiaj w Apeldoorn lekkoatletycznych mistrzostw Holandii Femke Bol uzyskała niesamowity czas 49.26 i pobiła 41-letni halowy rekord świata na 400 metrów! Cztery dekady Kratochvilovej. Po raz pierwszy w karierze 22-letnia Holenderka zeszła poniżej 50 sekund na 400 m na mityngu w Metz w ubiegły weekend. PAP. Katarzyna Wasick, czasem 24,51 s, ustanowiła rekord Polski na 50 m stylem dowolnym podczas pływackich mistrzostw Europy w Budapeszcie. Dokonała tego w eliminacjach, z których z czwartym rezultatem awansowała do półfinału. Poprzedni rekord również należał do Wasick i był o 0,07 s gorszy. W poniedziałek szybciej od Polki fjvRZO. Zdobycie srebrnego medalu mistrzostw Europy dużo znaczyło dla Katarzyny Wilk-Wasick. Rozemocjonowana pływaczka powstrzymywała łzy podczas wywiadu po wyścigu, ale zarówno ona, jak i my, mamy nadzieję, że sukces w Budapeszcie to dopiero początek. Bo główny cel stanowią oczywiście igrzyska. Co będzie musiała zrobić Polka, aby zdobyć pierwszy polski medal olimpijski w pływaniu od 2004 roku? Stanąć w szranki z plejadą gwiazd. Mistrzynie olimpijskie, mistrzynie świata, rekordzistka globu i rekordzistka Azji – do wyboru, do koloru. Na dystansie 50 metrów kraulem roi się od utytułowanych zawodniczek. Nic w tym dziwnego, bo przecież mówimy o jednym z wyścigów, które wzbudzają największe emocje. To właśnie jedna długość basenu, pokonywana najszybszym ze stylów, determinuje w końcu, kto jest najszybszy na świecie. W ubiegłym roku często “najszybszą na świecie” nazywano Wilk-Wasick – bo podczas Międzynarodowej Ligi Pływackiej, jedynej dużej imprezie, która przypadła na rok 2020, Polka niemalże nie miała sobie równych. Przegrała tylko jeden wyścig, zajmując w nim drugie miejsce. To wszystko jednak przeszłość, a sama impreza, co należy podkreślić, miała miejsce na krótkim basenie. Zasadnicza różnica między basenem 25-metrowym a 50-metrowym, jest oczywiście taka, że w pierwszym większe znaczenie mają technika, nawroty, a w drugim pływanie na dystansie. Koleżanka z kadry Wilk-Wasick, Alicja Tchórz, podkreślała w rozmowie z nami, że nie ma się co martwić – bo polska sprinterka akurat na dłuższych odcinkach powinna być jeszcze lepsza. Ale należało to w obecnym sezonie potwierdzić. Czekaliśmy zatem na mistrzostwa Europy, na których Polka celowała w pobicie rekordu Polski. Było wiadome, że czas jak na standardy światowe, szału nie robi. Misja skończyła się sukcesem – najlepszy wynik w kraju uzyskiwała trzykrotnie, w finale płynąc Teraz powstaje pytanie – skoro ten wynik wystarczył na medal ME, czy wystarczy również na IO? Czy może jednak w Tokio będzie trzeba pływać jeszcze szybciej? Pierwsza myśl: owszem, będzie trzeba pływać szybciej, bo w rywalizacji znajdą się również zawodniczki spoza Europy. Zobaczmy jednak, jak wyglądały finałowe czasy na poprzednich olimpijskich imprezach. W 2016 roku żadna finalistka wyścigu na 50 metrów kraulem nie zeszła poniżej 24 sekund (rekord świata to Aż sześć zmieściło się jednak w przedziale – Na brązowy krążek potrzebne było – tyle popłynęła emerytowana już Aliaksandra Herasimenia. W 2012 roku natomiast złota medalistka, Ranomi Kromowidjojo (która wyrosła na jedną z faworytek w Tokio), zanotowała czas Dalej już robi się przepaść – do drugiego miejsca wystarczało a trzeciego Cofać się dalej nie ma sensu, bo znajdziemy się w czasach strojów poliuretanowych. Zresztą – wszystko, co w przeszłości, nawet imprezę w Rio, musimy traktować z przymrużeniem oczu. Bo pływanie to sport, który stale idzie do przodu. Czasy, w których zawodnicy pokonują dane dystanse, wciąż się zmieniają. To nie lekkoatletyka, gdzie poszczególne rekordy świata sięgają jeszcze XX wieku. Powiedzmy więc tak – Kasia będzie musiała pływać naprawdę szybko, a my jesteśmy pewni, że ma jeszcze sporo zapasu. A jakie zawodniczki spotka na sąsiednich torach? Nieobecna Zacznijmy od Szwedki, którą śmiało możemy określić mianem najlepszej sprinterki ostatnich lat. Sarah Sjostrom seryjnie zdobywała medale wielkich imprez w wyścigach na 50 i 100 metrów, i to dwoma stylami – kraulem i delfinem. W ubiegłym roku stanęła w szranki z Wilk-Wasick – podczas Międzynarodowej Ligi Pływackiej. Wygrała o 0,06 sekundy, kończąc tym samym serię “bez porażek” naszej pływaczki. Polka nie wydawała się jednak specjalnie tym dotknięta – kamery uchwyciły jej uśmiech, tuż po tym, jak dobiła do ściany basenu. Można uznać, że był to pewien wyraz zdrowego niedosytu, coś na zasadzie: tym razem mnie ma, ale tylko tym razem. Co jednak ciekawe, Sjostrom nie pojawiła się w Budapeszcie na ME (broniłaby aż czterech tytułów w wyścigach indywidualnych). Wszystko przez kontuzję. W lutym tego roku Szwedka… poślizgnęła się na lodzie. I pechowo upadła na łokieć. Na tyle pechowo, że wymagana była operacja, a także użycie metalowych fragmentów w celu stabilizacji. Przez trzy tygodnie nie mogła pływać wcale. Po tym czasie wróciła do wody, ale używała w niej tylko nóg. Dopiero pod koniec kwietnia była w stanie angażować całe ciało, ale wciąż zachowywała ostrożność. I przez pozostałości kontuzji odpadł jej delfin – stawiała tylko na pływanie kraulem. Generalnie – mówimy o naprawdę sporym pechu. Sjostrom na ten moment wciąż nie zaliczyła swojego pierwszego, wiosennego wyścigu w 2021 roku. Zamierza wziąć udział dopiero w zawodach we Francji 1-2 czerwca. Wtedy poznamy jej formę – ale sama zawodniczka podkreśla, że nie ma co oczekiwać cudów. I to nie w kontekście pierwszych wyścigów po kontuzji, ale igrzysk. – Znajdą się ludzie, którzy wciąż będą mówić o mnie jako faworytce, ale nie powinniście oczekiwać trzech złotych medali i trzech rekordów świata – mówiła. Szwedka zaznaczyła też, że prawdopodobnie nie będzie w Tokio pływać na 100 metrów delfinem (w Rio zdobyła na tym dystansie złoto). Trudno się temu dziwić, skoro wciąż nie może używać tego stylu na treningach. Reasumując – chcielibyśmy powiedzieć, że naszej zawodniczce odpadła największa rywalka, ale oczywiście należałoby się z takimi komentarzami wstrzymać. Sjostrom ma bez dwóch zdań mało czasu na zbudowanie wysokiej formy, ale kto wie? Nigdy nie powinno się w końcu skreślać rekordzistki świata. Ameryka Stany Zjednoczone mają to do siebie, że nigdzie nie znajdziemy tylu utalentowanych pływaków na każdym dystansie. To podobna sprawa, jak w amerykańskiej lekkoatletyce – stawka jest tak szeroka, że na igrzyska mogą nie pojechać zawodnicy, którzy w innych reprezentacjach robiliby nieraz za nadzieje olimpijskie. Zatem – jeśli chodzi o 50 metrów kraulem, dałoby się wspomnieć o niejednej pływaczce. Osiemnastoletnia Torri Huske zanotowała w tym roku czas (szósty wynik w historii amerykańskiego pływania). Szesnastoletnia sensacja Claire Curzan jeszcze lepiej radzi sobie na setkę delfinem, ale jest groźna również w sprintach kraulem (jej życiówka to… Znana z sukcesów w sztafetach Abbey Weitzeil ( również powalczy o kwalifikację indywidualną. Fakty są jednak takie, że wszystkie oczy w Tokio będą zwrócone – przynajmniej początkowo – na Simone Manuel. Śmiało można powiedzieć, że obok Katie Ledecky, największej gwiazdy amerykańskiego pływania, będzie to najbardziej medialna pływaczka z USA. Mówimy o typowej sprinterce – pływa tylko na 50 i 100 metrów kraulem, ale ze względu na narodowość ma również okazję do sięgania po liczne medale w sztafetach. Z tego powodu “obłowiła” się na ostatnich pływackich mistrzostwach świata. W 2019 roku w Gwangju mogła świętować zdobycie 4 złotych medali i 3 srebrnych. Jeden z tych triumfów przypadł właśnie na 50 metrów kraulem. Tego więc Amerykance nie można odebrać – jest aktualną mistrzynią świata. Co za to nie stoi po jej stronie? W pewnym stopniu… rekordy życiowe, jeśli już naprawdę musimy się czegoś przyczepić. Bo w swoim najlepszym wyścigu popłynęła – to dziewiąty wynik w historii (Wilk-Wasick ma szesnasty). Możemy więc Manuel zarzucić, że mimo faktu, iż w czołówce światowej jest od lat, nie potrafiła aż tak wyśrubować życiówki. To jednak nie przeszkadzało jej w zdobywaniu medali. Rywalki nieraz wypadały lepiej na przestrzeni roku, ale kiedy przychodziło, do najważniejszych wyścigów, ona ucierała im nosa. Jak Manuel wypadała w tym roku? W marcu pokonała Wilk-Wasick w zawodach w San Antonio. Popłynęła przy Polki. W maju natomiast, kiedy na ME padały wyniki w okolicach 24 sekund, Manuel zanotowała W pierwszym przypadku mówimy jednak o okresie budowania formy, a w drugim – o słabiej obsadzonym starcie. Trudno z tego wszystkiego wyciągać większe wnioski. Pewne jest za to, że Simone Manuel to jeden z tytułowych “rekinów”. Silna Europa Bez wątpienia wielkie rywalki Polka ma również na Starym Kontynencie. To właśnie z Europy pochodzą dwie ostatnie mistrzynie olimpijskie na dystansie 50 metrów: Ranomi Kromowidjojo oraz Pernille Blume. Podczas minionych mistrzostw Europy uzupełniły zresztą podium obok Wilk-Wasick. Zacznijmy od złotej medalistki z Rio. Blume sięgnęła po ten tytuł nieco niespodziewanie. W kolejnych latach udowodniła jednak, że nie było mowy o przypadku. Raz po raz udowadniała, że jest świetną sprinterką. Podczas finałowego wyścigu mistrzostw Europy w 2018 roku ustanowiła nowy rekord życiowy i jeden z najlepszych czasów w historii – Przegrała jednak ze Sjostrom, która była o jedną setną sekundy szybsza. Za Dunką w ciągu ostatnich lat ciągnęły się problemy zdrowotne. Po igrzyskach w Rio narzekała na powracający uraz nadgarstka. W 2019 roku przeszła za to poważną operację na serce – po tym, jak wykryto u niej wrodzoną wadę. Natomiast kilka miesięcy temu dopadł ją koronawirus. Jak ujawniła na Instagramie – choroba ciągnęła się za nią długo i sporo ją kosztowała. Patrząc jednak na formę podczas ME – po Covidzie nie ma już śladu. Blume, podobnie jak nasza zawodniczka, sięgnęła po srebrny medal. Jeszcze szybsza w Budapeszcie była Kromowidijojo. Sprinterka, która blisko topu utrzymuje się już od kilkunastu lat. Po pierwsze złoto igrzysk sięgnęła jeszcze w Pekinie. Była częścią zwycięskiej sztafety 4×100 stylem dowolnym. W Londynie triumfowała już indywidualnie – na 50 i 100 metrów. Dopiero w Rio zderzyła się ze ścianą – w finałach zajmowała 5. i 6. miejsce. Holenderka nie poradziła również podczas mistrzostw świata w 2019 roku. Nie przywiozła z tej imprezy medalu. Ale cóż, jak widać – rok olimpijski sprawił, że weteranka “obudziła się do życia”. W tym roku jest numerem jeden w światowych tabelach. Jej wyniku z finału w Budapeszcie – – żadna zawodniczka na razie nie poprawiła, choć oczywiście będzie do tego niejedna okazja. Co też warte podkreślenia – Wilk-Wasick wie, jak wygrywać z Holenderką. Udowodniła to podczas ubiegłorocznej Międzynarodowej Ligi Pływackiej, pokonując ją na dystansie 50 metrów kraulem. Nic tylko trzymać kciuki, aby w Tokio ta historia się powtórzyła. Ile jeszcze? Wymieniliśmy już cztery mistrzynie olimpijskie, ale na tym nie kończą się zdolne sprinterki. Apetyt na medal w Tokio będzie miała też Cate Campbell. To Australijka, która w przeszłości… wielokrotnie rozczarowywała. Jak na to, że osiągała fantastyczne czasy, jej gablota z indywidualnymi medalami jest bowiem dość pusta. Zdobyła brąz w Pekinie na 50 metrów kraulem, na MŚ w 2009 i 2019 roku sięgała po brąz, w Kazaniu w 2013 roku wyrwała srebro. Ani razu jednak – jeśli chodzi o dwie największe imprezy na długim basenie – nie kończyła rywalizacji na 50 metrów na najwyższym stopniu podium. Australijka to również zawodniczka po przejściach. Odpuściła sobie cały sezon 2017, aby odpocząć od pływania (to łączy ją z Wilk-Wasick, która miała dwuletnią przerwę). W 2018 roku zaś zdiagnozowano u niej czerniaka, którego z sukcesem usunięto. To wszystko jest już jednak dawno za nią. W tym roku imponuje formą – podczas zawodów w Sydney popłynęła Wśród kandydatek do finału czy nawet miejsca na podium warto wspomnieć też o jej koleżance z kadry Emmie McKeon (która generalnie uchodzi za specjalistkę od dłuższych dystansów niż 50 metrów, ale w tym roku osiągnęła a także Azjatkach. Liu Xiang zwyciężyła na 50 metrów kraulem w chińskich kwalifikacjach z wynikiem a w przeszłości osiągnęła Mocna we wszelkich sprintach swego czasu była też Rikako Ikee, ale na ten moment nie ma jeszcze kwalifikacji na 50 metrów kraulem. Jak sami widzicie – mówimy o naprawdę “napakowanym” dystansie. Nie powinno nas to jednak zbytnio przejmować. Bo po prostu – żeby zdobywać medale igrzysk, nie tylko w pływaniu, trzeba się liczyć z mocną konkurencją. Na igrzyskach w Tokio wszystkie sprinterki będą patrzeć na siebie. To zresztą podejście Katarzyny Wilk-Wasick – nie rozglądać się na boki, tylko walczyć ze swoimi rekordami życiowymi. A jak one pękną, to i miejsce powinno być dobre. Tego się trzymajmy. I liczmy na to, że zacięte boje w Tokio zakończą się zdobyciem wymarzonego, pierwszego medalu olimpijskiego w polskim pływaniu od 2004 roku. KACPER MARCINIAK Fot. Home Sport i RekreacjaPływanie zapytał(a) o 22:04 Jaki masz czas w pływaniu na 25 m kraulem? Ja mam ok 16-17 sekund - 25 m, jestem dziewczyną, czy uważacie że to dużo czy mało, ps jutro mam zawody pływackie ;p- jaki wy macie czas? mniej więcej mój rekord to 15 sekund, ale ZE SKOKIEM NA GŁÓWKĘ !mam 15 lat plywam 3, 4 lata... ale dziś miałam zawody - sztafety i prawdopodobnie miałam czas- 14 sekund na 25 m, ze skokiem Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2011-11-07 20:45:28 Odpowiedzi Jestem dziewczyną, mam tak około 10 sekund. Porównaj sobie. EKSPERTsamshana odpowiedział(a) o 15:22 Zależy ile masz lat i ile pływaszMoja życiówka to 0:10:25 Orixka odpowiedział(a) o 21:05 Ja mam 12 i gdzieś 10 sekund ze startem na główke. A ja pływam 7 lat ;) cos/ktos odpowiedział(a) o 23:57 mam 12 na 25 m kraulem mam 24 s i plywam raz w tygodniu ja ze skokiem na główkę mam , mam 11 lat i trenuję pływanie 3 lata a i też jestem girl kseniar odpowiedział(a) o 11:03 Mam 13 lat, pływam od 2 lat (teraz zaczynam 3). Dwa razy w czas na 25 m kraulem to 18 s Uważasz, że ktoś się myli? lub Niedziela, 29 lipca 2012 (06:15) Chinka Shiwen Ye, czasem pobiła rekord świata na 400 m stylem dowolnym w pierwszym dniu zmagań pływaków na igrzyskach w Londynie. Zwyciężając w finale poprawiła o 1,02 s rezultat Australijki Stephanie Rice z poprzedniej olimpiady w Pekinie ( Zaledwie 16-letnia zawodniczka triumf zapewniła sobie fantastyczną dyspozycją na ostatnich 100 metrach, które pływaczki musiały pokonać kraulem. Po 250 m Ye była dopiero trzecia, a ostatecznie Amerykankę Elizabeth Beisel ( wyprzedziła o prawie trzy, a rodaczkę Xuanxu Li ( o prawie pięć sekund. Wczoraj na londyńskiej pływalni kibice byli świadkami też trzech rekordów olimpijskich. Rozpoczęła już w porannych eliminacjach na 100 m stylem motylkowym Amerykanka Dana Vollmer (56,25). Wieczorem analogicznym wyczynem popisał się Chińczyk Yang Sun, który wynikiem na 400 m stylem dowolnym zdobył złoty medal, a także wymazał z tablic rezultat Australijczyka Iana Thorpe'a z igrzysk w Sydney ( Do rekordu świata Niemca Paula Biedermanna zabrakło Sunowi zaledwie 0,07 s. Drugie miejsce dla Koreańczyka Taehwana Parka ( a trzecie dla reprezentanta USA - Pietera Vanderkaaya ( Na zakończenie rekord olimpijski ustanowiła sztafeta Australijek 4x100 m kraulem. Zawodniczki z antypodów osiągnęły rezultat o 0,61 s lepszy od wyniku Holenderek z Pekinu. Tym razem "Pomarańczowe" ( były drugie, brąz dla Amerykanek (

rekord świata na 25 metrów kraulem